به‌گزارش خبرنگار میراث‌آریا، این نشست با حضور حسن فاضلی نشلی، محمدحسین عزیزی خرانقی و رامین یشمی از باستان‌شناسان کشور به دبیری محمدرضا مهراندیش پژوهشگر هنر، در سالن خلیج فارس پژوهشگاه میراث‌فرهنگی و گردشگری برگزار شد.
همچنین امینی تیرانی که به خاطر فیلمبرداری خارج از شهر تهران، نتوانسته بود در نشست حاضر شود، پیام تصویری او بعد از نمایش فیلمش پخش شد. او در این پیام از تجربه عجیب و غریب ساخت این فیلم  در  هفده سال پیش سخن گفت و اشاره کرد که مرحله پژوهش برای ساخت این فیلم برای او به منزله گذراندن یک دوره کامل آشنایی با تاریخ تمدن ایران از دوره پیش از تاریخ تا دوره معاصر بوده است.
 او گفت: سفال از زمان پیدایش تاکنون بخشی از حافظه ایرانی است و تکه‌های سفال هر یک پازلی از حافظه ایرانی را شکل داده‌اند و همچنین این فیلم به تکنولوژی طراحی ظروف و نقوش بکار رفته روی سفال می‌پردازد.
حسن فاضلی نشلی بعد از نمایش فیلم یاد بزرگان باستان‌شناسی که در فیلم با آن‌ها مصاحبه شده بود و اکنون در قید حیات نیستند را گرامی داشت و از زنده‌یادان صادق‌ ملک‌ شهمیرزدای، سیف‌الله کامبخش و میرعابدین کابلی به نیکی یاد کرد.
فاضلی نشلی گفت: بعد از هزاره‌های دوران کشاورزی، سفال مهم‌ترین دستاورد بشر است. پخت غذا و عبور از دوره خام‌خواری بشر موجب تحولات زیادی شد.
عزیزی خرانقی، فیلم را از نظر اینکه گفت‌وگوهایی با پیشکسوتان باستان‌شناسی داشت خاطره‌انگیز خواند و گفت: البته پراکندگی‌هایی در روایت فیلم مشاهده می‌شود و تاکید فیلمساز روی موتیف نقوش بز روی سفال و ارتباط این مسئله را به باران و خشکسالی از تعبیرهای متاخر است و بلکه باید گفت نقوش بزها و شاخ‌های بلند آنها بیشتر با جامعه مردسالار ادوار پیش از تاریخ مرتبط است.
رامین یشمی با اشاره به ساختار روایی مناسب و نریشن خوب و توانمندی‌های تکنیکی فیلم، اظهار کرد: اما این روایت فیلمساز تنها روایت از دوره مرتبط به شهر شوش نیست روایت فیلمساز انتزاعی به نظر می‌رسد. به همین خاطر پژوهشگر فیلم می‌توانست از روایت‌های دیگر که مربوط به آن دوره است هم بهره‌گیری کند.
همچنین این باستان‌شناس، در خصوص تقدم و تاخیر اختراع سفال با سایر دستاوردهای بشری نکاتی را متذکر شد و گفت: ساده شدن طرح سفال‌ها در دوره‌هایی از تاریخ نشان از تولید انبوه سفال‌هاست.
یشمی همچنان عنوان خاک حافظه برای این فیلم مستند را انتخاب درستی دانست.
مهراندیش، دبیر این نشست به شاعرانگی نگاه و روایت کارگردان به تاریخ نه هزار ساله سفال‌های منقوش اشاره کرد و گفت: نویسندگان و فیلمسازان معمولا قبل از تولید آثارشان به پژوهشگاه مراجعه دارند و درخواست مشاوره‌های تخصصی می‌کنند. ما در پژوهشگاه می‌بایست وقت و انرژی بیشتری برای کمک به فیلمسازان در مرحله پژوهش و پیش از تولید آثار  آنها داشته باشیم.

انتهای پیام/